İndigo Kitap Güneşe Koşmak

“Haydi Leyla! Bizi bir mucizeye inandır.
Nefesinizi tutarak: “Haydi Leyla!” diyeceksiniz.
” Filistinli Leyla’nın gökyüzünde süzülen Rukh olduğu, mucizelerle dolu hikâyesi boğazınıza bir yumru gibi oturacak.
Aklımız, fikrimiz, kalbimiz Filistin’di.
Aklımız, fikrimiz, kalbimiz Filistin’deydi.
Biliyordum ki gerçek zafer, en zor zamanımızda kazanacağımız zaferdi.
Çünkü kimselerde bulunmayan bir amaca sahiptim ben.
Ayak tabanlarım patlayıncaya, kaslarım yırtılıncaya dek koşuyordum.
Çünkü koşmanın beni yaşatan bir anlamı vardı.
Bu defa Türkiye’de yapılan olimpiyatlarda canımı dişime takarak koşuyordum.
Bir tehlikeden kaçarmışçasına değil, özlemini çektiğim bir şeye kavuşacakmışçasına koşmayı seviyordum.
Koşmayı çok seviyordum.
Olası tehlikelerden kaçıp kurtulabilmek için çabuk adımlara ihtiyaç duyuyordunuz.
“İyi bir koşucu olmak Gazze’de veya Batı Şeria’da her çocuğun büyürken doğal olarak edindiği bir beceriydi.